نـازم به تـجـلّای جـمـال عـلی اکـبـر            دل بُرده ز ما حُـسن کمال عـلی اکبر

خال سیَه‌اش نقطۀ بسم الله عشق است            خورشید زند بوسه به خال علی اکبر

اربـاب خِـرَد مـنـتـظـرِ مــقـدم اویـنـد            بی تاب بُـوَد دل به وصال علی اکبر

آداب پسندیده‌اش الگـوی جوان هاست            غـبطه بَرَد احـباب به حال علی اکبر

بنگر به جهادش که به میدان شهادت            شد خون سر و سینه مدال عـلی اکبر

او اَشبه طاها بود ای یوسف مصری            در ملک ادب کیست مثال عـلی اکبر

او مظهر اجلال حسین است، کلامی            عـالـم هـمه قـربـان جـلال عـلی اکبر